بارداری: تغییرات بدن در دوران سه ماه سوم – بخش دوم

در مطلب قبلی به بررسی بخش اول تغییرات بدن در سه ماه سوم بارداری پرداختیم. در ادامه دیگر تغییرات بدن را در سه ماه سوم بارداری مورد بررسی قرار میدهیم.

منتظر چه اتفاقات دیگری در سه ماه سوم باشم؟

واریس. به رگ‌های آبی، متورم و گاهی دردناک زیر پوست می‌گویند. آن‌ها معمولاً پشت ساق پا یا درون پاها ایجاد می‌شوند.
بواسیر (هموروئید). همان واریس در مقعد است. ممکن است از مقعد بیرون بزنند و موجب خارش، درد و گاهی خونریزی شوند. درباره مصرف مسهل (نه ضد یبوست) از پزشکتان مشورت بگیرید.
دلایل بروز بواسیر عبارت است از:

• فشاری که رحم در حال رشد شما به رگ‌های بزرگ پشت خود می‌آورد که موجب کاهش جریان خون می‌شود.
• هورمون‌های بارداری که موجب می‌شوند دیواره رگ‌ها شل شوند و گاهی ورم کنند.
• یبوست که تحمل روند تحرکات روده را دشوار می‌کند.
• افزایش تجمع آب در زیر پوست

پف. تجمع آب و کاهش جریان خون موجب تورم پاها، زانوها، دست‌ها و صورت می‌شود.
اگر تورم دست‌ها و صورتتان شدید شد خصوصاً اگر با سردرد، تاری دید، سرگیجه و شکم‌درد همراه باشد با پزشک خود تماس بگیرید. این‌ها ممکن است علائم بیماری خطرناکی به نام فشارخون بالای دوران بارداری (که به آن پره‌اکلامپسی هم می‌گویند) باشد.
مورمور و بی‌حسی. تورم اعضای مختلف بدن بر عصب‌ها فشار وارد می‌کند و موجب مورمور و بی‌حسی پاها، بازوها و دست‌ها می‌شود. ممکن است پوست شکمتان هم بی‌حس شود زیرا به‌شدت کشیده شده است.
مورمور و بی‌حسی دست‌ها معمولاً در اثر سندروم تونل کارپ ایجاد می‌شود که به دلیل فشار بر عصب‌های مچ دست بروز پیدا می‌کند. یکی از راه‌های ساده تسکین برخی از این علائم، استفاده از آتل دست هنگام خواب است. خوشبختانه این مشکل معمولاً پس از زایمان از بین می‌رود.
درد کمر و ناحیه لگنی. شاید این دردها در سه ماه دوم شروع شده باشند. با بزرگ‌تر شدن شکم، کشیدگی عضلات کمر هم بیشتر می‌شود. هورمون‌های بارداری موجب شل شدن مفاصل بین استخوان‌های لگنی می‌شوند تا برای زایمان آماده شوند، به همین دلیل ناحیه لگنی درد می‌گیرد. اگر هنگام خواب بالشی پشت کمر خود بگذارید احتمالاً دردتان را تسکین خواهد داد.
درد شکم. عضلات و رباط‌های اطراف رحم با رشد جنین به کشش خود ادامه می‌دهند و این روند دردناک است.
تنگی نفس. با رشد رحم به سمت بالا، ریه‌های شما فضای کمتری برای انبساط خواهند داشت و احتمالاً بیشتر نفس‌نفس خواهید زد.
رشد بیشتر پستان‌ها. احتمالاً نوک پستان‌های شما آغوز (کلستروم) ترشح می‌کند. اگر خودتان به نوزاد شیر بدهید، این مایع اولین غذای فرزندتان خواهد بود.
ترشحات واژینال. ترشحات واژینال تا پایان بارداری به‌تدریج افزایش می‌یابد. اگر مایعات دیگر یا خون را در این ترشحات مشاهده کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
تحرکات کمتر جنین. هرچه جنین بیشتر رشد می‌کند، فضای کمتری برای حرکت در رحم خواهد داشت بنابراین احتمالاً تا زمان زایمان تحرکات کمتری احساس خواهید کرد. اگر جنین کمتر از 10 بارد در طول یک ساعت تکان خورد یا اگر نگران عدم تحرک یا کم بودن تحرکات جنین هستید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

کدام علائم نشان‌دهنده شروع زودهنگام درد زایمان هستند؟

جنین وضعیت خود را تغییر خواهد داد و سرش به سمت لگن خاصره حرکت خواهد کرد. ممکن است دیگران متوجه پایین آمدن شکمتان بشوند.
دهانه رحم (انتهای رحم) به‌تدریج نازک و باز می‌شود. پزشک شما در هفته‌های آخر بارداری این علائم را بررسی خواهد کرد. احتمالاً درصد نازکی و طول (سانتی‌متر) باز شدن دهانه رحم را به شما اعلام خواهد کرد.
انقباض‌های برکستون هیکس (درد زایمان کاذب) بیشتر اتفاق می‌افتد و شدیدتر می‌شود.
ممکن است قبل از شروع درد زایمان، کمردرد و گرفتگی عضله، اسهال و نفخ داشته باشید.

چگونه متوجه شوم که درد زایمان آغاز شده؟

اگر انقباض‌های شما منظم و فاصله بین آن‌ها کوتاه‌تر و کوتاه‌تر شود، احتمالاً درد زایمان آغاز شده. انقباض‌های زایمان معمولاً دردناک‌‌تر از انقباض‌های برکستون هیکس هستند. اگر انقباض‌هایتان به‌قدری دردناک بود که نمی‌توانستید حرف بزنید، با پزشک خود تماس بگیرید.
پاره شدن کیسه آب هم نشانه دیگری بر آغاز درد زایمان است. این اتفاق براثر پاره شدن کیسه‌ای که جنین را دربر گرفته و حاوی مایع آمنیوتیک است، می‌افتد. اگر این اتفاق افتاد با پزشک خود تماس بگیرید یا به بیمارستان بروید. در بسیاری از زنان کیسه آب تا زمان شروع دردهای زایمان پاره نمی‌شود.
درباره علائم آغاز درد زایمان با پزشک خود صحبت کنید. او به شما خواهد گفت که منتظر چه اتفاقی باشید و کی با او تماس بگیرید یا به بیمارستان مراجعه کنید.