روشهای تشخیص بارداری
همواره تشخیص باردار بودن یا نبودن با احساسهای متفاوتی از شادی، ترس، هیجان و اضطراب همراه است. چه زمانی که دانسته برای باردار شدن اقدام میشود و چه زمانی که این موضوع به طور ناخواسته رخ میدهد. این احساس هرچه که باشد، دانستن روشهای تشخیص بارداری همواره از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چرا که با دانستن روشهای تشخیص بارداری میتوانید از باردار بودن یا نبودن اطمینان حاصل کنید. اما با چه روشهایی میتوان بارداری را تشخیص داد؟ اولین و سنتیترین روش تشخیص بارداری، بررسی علائم بالینی است. خانمها به طور معمول زمان شروع دوره پریود، مدت زمان آن و زمان به اتمام رسیدن آن را میدانند. بنابراین در این روش، تاخیر در زمان آغاز دوره پریود یا قائدگی میتواند یکی از نشانههای بارداری باشد. تست ادرار یکی از روشهایی است که توسط آن میتوان بارداری را مورد آزمایش قرار داد. این روش که در منزل و با دقت نه چندان بالا انجام میشود یکی از سریعترین روشهای تشخصی بارداری است. نوارهای تست بارداری متفاوت و میزان حساسیت مختلفی که این ابزارها دارند میتوانند نتایج تفاوتی را نشان دهند. ادرار آغشته به خون یا پروتئین میتواند نتیجه این تست را جابهجا نمایش دهد. در خصوص تست بارداری از طریق ادرار که در آزمایشگاه صورت میگیرد میزان هورمون گونادوتروپین اندازهگیری میشود. در زمان حاملگی میزان هورمون گونادوتروپین جفتی در خون و ادرار افزایش پیدا میکند. هورمون گونادوتروپین جفتی از دو بخش آلفا و بتا تشکیل شده است. بخش آلفا شبیه هورمونهای LH و FSH است که در حالت طبیعی در خون وجود دارند؛ بنابراین برای تشخیص حاملگی باید میزان وجود داشتن بخش بتا اندازهگیری شود. جزء بتای هورمون گونادوتروپین جفتی عموما بین ۸ تا ۱۰ روز پس از اتفاق افتادن حاملگی در سرم خون قابل تشخیص است. سونوگرافی نیز یکی از روشهایی است که البته معمولا بعد از زمان تشخیص بارداری مورد استفاده قرار میگیرد. این تست پس از هفته پنجم بارداری قابل استفاده است و میتواند جنین را نیز نمایش دهد